Welkom op de site van de Wildbeheereenheid Susteren/Graetheide
Op deze site kunt u uitleg vinden over Wildbeheereenheden in het algemeen, en over “WBE Susteren/Graetheide ” in het bijzonder. Deze website heeft ten doel alle belanghebbenden in het werkgebied van Wildbeheereenheid Susteren/Graetheide te informeren over de activiteiten van de WBE.
Ook allen die geïnteresseerd zijn in het lokale wild- en faunabeheer kunnen hier hun informatie opdoen. De leden van de WBE-Susteren/Graetheide zijn goed opgeleide en weidelijke faunabeheerders met specialistische veldkennis.
Het beheer van de jachtvelden wordt grotendeels planmatig uitgevoerd en is in overeenstemming met de instructies en voorwaarden van het door de provincie goedgekeurde Limburgse Faunabeheerplan.
Planmatig, betekent dat er minimaal twee maal per jaar (voorjaarstelling en zomertelling) een wildtelling wordt georganiseerd door de WBE. Met behulp van deze tellingen is een zodanig beheer mogelijk dat de gunstige instandhouding van de soorten gewaarborgd zijn.
Wat is een wildbeheereenheid?
Een wildbeheereenheid (WBE) is een samenwerkingsverband tussen verschillende jagers en jachtopzieners in een bepaald gebied. Zij bundelen hun kennis en gegevens en de verzamelde informatie wordt gebruikt voor het opstellen van een faunabeheerplan. Het faunabeheerplan wordt door de Faunabeheereenheid Limburg (FBE) opgesteld.Een werkgebied van een WBE is ongeveer 5.000 hectare of meer. De Wbe Susteren/Graetheide heeft een werkgebied van circa 5.400 hectare.
Wat doet een wildbeheereenheid?
De taken van een WBE liggen op het gebied van instandhouding, bescherming en verzorging van fauna en verantwoord jagen.
De WBE verstaat onder faunabeheer, het treffen van maatregelen ter bescherming van wilde dieren en reguleren (ondermeer door
afschot of vangen) van de faunapopulatie met het oog op de schadebestrijding en de wildstand
De verantwoordelijkheid en ‘eigenaarschap’ voor de faunaschade ligt primair bij grondgebruikers en jachthouders.
De provincies en de Faunabeheereenheden hebben de rol om de aanpak te faciliteren met regelgeving, stimulering en kennis omtrent de effectiviteit van preventie en bestrijding.
Een WBE werkt op lokaal niveau zodat een directe relatie is gewaarborgd met de omgeving waarin de dieren leven. Een greep uit deze taken:
- Volgens het zogenaamde ‘wise use principe’ bejagen van de vijf bejaagbare soorten
- Voorkomen en bestrijden van wildschade in samenwerking met grondgebruikers en eigenaren
- Houden van faunatellingen en inventarisaties
- Opstellen, uitvoeren en evalueren van faunabeheerplannen
- Aanleg en instandhouding van wildakkers en rust(ige) gebieden
- Houden van toezicht op illegale vuilstort en stroperij
- Geven van voorlichting over flora en fauna en het uitgeven van Nieuwsbrieven
Natuurbeheer is samenwerking.
Hoewel men soms anders zou denken, jagers en natuurbeschermers streven hetzelfde doel na: het behoud en bescherming van natuur. Op veel fronten werken ze dan ook al samen, zoals in de faunabeheereenheden.
In de wereld van het faunabeheer ontmoeten rationele, juridische, emotionele, economische
en wildbeheersmatige percepties elkaar. Bovendien gaan mensen uit van verschillende
normen en waarden. De een redeneert meer vanuit de mens, de ander vanuit het
ecosysteem en weer een ander stelt het dier centraal. Deze illustratie laat zien hoe de
keuzes voor oplossingen bepalen vanuit welke invalshoek partijen naar het vraagstuk kijken.
Het maakt veel uit of vanuit een emotionele of bedrijfsmatige bril naar het vraagstuk
wordt gekeken of dat vooral wordt gehecht aan juridische zuiverheid of gedrevenheid
door de financiële kant. Die verschillen hoeven geen probleem te zijn als vooronderstellingen
en vooroordelen maar zoveel mogelijk worden voorkomen. Om de zeer uiteenlopende
percepties in de samenleving over het faunaschadevraagstuk ruimte te bieden,
is een intensieve uitwisseling over de onderscheiden belangen en gekoesterde waarden noodzakelijk.
Verder is er regelmatig overleg met de betrokken Jagersverenigingen, het terugdringen van invasieve exoten en het voorkomen van schade aan gewassen en faunasoorten. En natuurlijk is er het contact met de (lokale) overheden over het beheren van het wild in de natuur.
