Bunzing

kopjeBZ

De Bunzing, na de das en otter is de bunzing de grootste van de marterachtigen, hij komt ook voor in het gebied van de Wbe Susteren/Graetheide

Beschrijving van de soort en kenmerken

Kenmerkend voor de bunzing is de donkerbruine vacht en gelige ondervacht en het masker rond de ogen. Dit bestaat uit een donkere vlek rond de ogen omgeven door een gelig-witte vacht op de kop. Daarmee onderscheid de bunzing onmiskenbaar van de andere marterachtigen. De mannetjes zijn fors zwaarder dan de vrouwtjes en kunnen een gewicht van bijna twee kilo bereiken.

Data: 

  • Lengte: 30 – 45 cm
  • Staartlengte: 11 – 18 cm
  • Gewicht mannetje: 1100 gram
  • Gewicht wijfje: 700 gram

Biotoop

Bunzing_Mustela-putoriusDe bunzing leeft het liefst in kleinschalige landschappen met voldoende dekking, sloten of oevers, waar voldoende voedsel beschikbaar is. Net als bij andere marterachtigen is het territorium van de mannetjes veel groter en overlapt dit van verschillende vrouwtjes en zijn zij het grootst in de periode dat er jongen zijn.(20 ha tot wel 1000 ha)

Voortplanting

De paartijd valt in maart-mei. Bij de hofmakerij gaat het ruw toe. De draagtijd bedraagt 6 weken. Gewoonlijk is er jaarlijks één worp van 4 à 10 jongen in mei-juni. De jongen zijn in het begin witachtig, maar later wordt hun vacht donkerder. Na circa 2 maanden verlaten de jongen het nest. Ze worden door de moeder groot gebracht na 2 maanden verlaten ze nest en gaan op jacht en na drie maanden zijn ze zelfstandig en gaan op zoek naar een eigen territorium. Tot in de herfst ziet men echter nog familiegroepjes.De bunzing klimt zeldzaam maar zwemmen is geen probleem. Bunzingen zijn ook vaak het slachtoffer van aanrijdingen.

Voedsel

De bunzing gaat bij de jacht vooral op zijn neus en oren af. Het voedsel bestaat uit: ratten, muizen, konijnen, hazen, mollen, vogels, eieren, reptielen en amfibieën. Afhankelijk van de prooi past hij uiteenlopende tactieken toe om deze te doden: een konijn wordt in de neus gebeten, een muis in de kop en een kikker in de nek. Verder vangt hij veel insecten, wormen en vogels.

Gedrag

In de uren van zonsondergang en voor zonsopgang vertoont de bunzing de meeste activiteit, waardoor hij ook weinig wordt waargenomen, wel door de wildcamera’s die door de jacht op het wild zwijn geplaatst worden in het gebied van de Wbe Susteren/Graetheide. Hij jaagt vrijwel nooit in de buurt van verblijfplaats. Prooien worden bij verrassing besprongen.  Bunzings zijn soms vrij sociaal en verzorgen vaak elkaars vacht.

Aantallen

Net als marters is de bunzing altijd sterk vervolgd door de mens, maar door zijn grote worpen heeft dit voor hem minder rampzalige gevolgen gehad.

Print Friendly, PDF & Email

Reacties zijn gesloten.